jueves, 11 de febrero de 2010

Queridísima avoa :

Hai tres anos que non te vexo e estráñote. Pola noite penso en ti e é entón cando sei que non te vou volver ver. Supoño que ti desde aí arriba me estás vendo .

Teño moitísimas ganas de darche unha aperta moi forte e non soltarte nunca. Dende que te fuches ese Nadal, esa época está chea de tristura e xa non é a mesma sen ti. As panxoliñas xa non teñen música, os regalos xa non son sorpresa.

Espero que estas verbas cheguen a ti. A verdade, non sei como!

Espero que estas verbas non sexan verbas gardadas nun caixón. Esquecidas.

Bicos


                                               CLAUDIA ESCAPA (6º PRIMARIA)

No hay comentarios:

Publicar un comentario